Vergelijkende schalen
Vergelijkende schaaldefinitie:
Vergelijkende schalen omvatten de directe vergelijking van stimulusobjecten. Meestal wordt de respondent gevraagd om een merk, product of functie te vergelijken met een ander. Vergelijkende schaalgegevens moeten in relatieve termen worden geïnterpreteerd en hebben alleen ordinale of rangorde-eigenschappen.
Wilt u meer weten?
Download de volledige woordenlijst in een afdrukbare lijst
| Ja, ik wil deze lijst |
Typen vergelijkende schalen:
Gepaarde vergelijking: soms willen marktonderzoekers achterhalen wat de belangrijkste factoren zijn bij het bepalen van de vraag naar een product of welke de belangrijkste factoren zijn die voorkomen dat een product wijdverspreid wordt gebruikt.
Een ijsbedrijf ontdekt bijvoorbeeld na enig eerste onderzoek en observatie dat er vijf hoofdredenen zijn waarom mensen hun product niet kopen:
- Te veel suiker
- Niet genoeg smaak
- Te duur
- Lijkt niet smakelijk
- Lelijke verpakking
Wat als het bedrijf wil weten welke factoren het belangrijkst zijn voor de consument?
Het is mogelijk dat het verbeteren van deze factoren de verkoop op grote schaal zal stimuleren! Dit is waar gepaarde vergelijking erg handig is en een veel beter alternatief is dan de ontwikkeling van het product achterwege te laten vanwege een gebrek aan verkoop of om het volledig opnieuw te ontwerpen, wat tijdrovend en duur is.
Bij gepaarde vergelijking worden de bezwaren van het meest naar het minst belangrijk geordend door elk bezwaar van de onderzoeker te koppelen, zodat met 5 factoren, zoals in dit voorbeeld, er 10 paren zijn. Omdat elke factor op zijn beurt moet worden gekoppeld aan elke andere factor. Er wordt echter altijd maar één paar tegelijk aan de consument aangeboden.
De vraag kan als volgt worden gesteld:
Welke van de volgende was het belangrijkste om ervoor te zorgen dat je besloot het ijs niet te kopen?
"Het ijs bevat te veel suiker" of "Het is te duur"
Hij / zij geeft vervolgens aan welke van de twee het belangrijkst was in de vragenlijst.
De vraag wordt herhaald met een tweede reeks factoren en het juiste vakje wordt opnieuw aangevinkt. Dit proces gaat door totdat alle mogelijke combinaties zijn uitgeput, in dit geval 10 paren.
TIP: Het is een goede gewoonte om ervoor te zorgen dat een bepaalde factor soms de eerste is van het paar en soms de tweede. De onderzoeker zou bijvoorbeeld nooit de eerste factor ('te veel suiker') nemen en deze systematisch vergelijken met elk van de andere factoren. Dat zal waarschijnlijk systematische vertekening veroorzaken.
Onderstaande labels zijn aan de factoren gegeven, zodat het voorbeeld gemakkelijker te begrijpen is. De letters A - E zijn als volgt toegewezen:
A = | Te veel suiker | |
B = | Niet genoeg smaak | |
C = | Te duur | |
D = | Lijkt niet smakelijk | |
E = | Lelijke verpakking |
De gegevens worden vervolgens gerangschikt in een matrix. Stel dat ze 200 ijsliefhebbers hebben geïnterviewd en hun antwoorden in het onderstaande schema hebben gerangschikt. de matrix wordt van boven naar beneden gelezen. Zo zeiden 154 van de 200 respondenten dat de prijs van het ijs een grotere afschrikkende werking had dan de smaak.
| | A | B | C | D | E |
A | 100 | 144 | 120 | 174 | 170 |
B | 56 | 100 | 155 | 166 | 156 |
C | 80 | 45 | 100 | 168 | 114 |
D | 26 | 34 | 32 | 100 | 106 |
E | 30 | 44 | 86 | 94 | 100 |
Als het raster zorgvuldig wordt gelezen, is te zien dat de volgorde van de factoren is:
Gerangschikt van belangrijkste tot minst:
- Lelijke verpakking (E)
- Lijkt niet smakelijk (D)
- Te duur (C)
- Niet genoeg smaak (B)
- Te veel suiker (A)
Dit betekent dat het voor ontwerpers belangrijker is om de verpakking te kicken en te kijken (D en E) van het ijs dan de ingrediënten of prijs (A, B en C).
Een van de voordelen van gepaarde vraagstelling is dat het mogelijk is om de volgorde van belangrijkheid van de respondent te meten, terwijl hem of haar nooit wordt gevraagd om meer dan twee factoren tegelijkertijd te bedenken.
Graded paired Comparisons: dit type schaal is een uitbreiding van de gepaarde vergelijkingsmethode. Het vereist respondenten om niet alleen hun voorkeur aan te geven, maar ook hoeveel ze er de voorkeur aan geven boven de andere factor. Deze schaaltechniek geeft de marketingonderzoeker een interval-geschaalde meting. De procedure is om te beginnen met een lijst met functies die mogelijk als "opties" op het product kunnen worden aangeboden, en naast elke optie die u de kosten vermeldt. Een derde kolom is geconstrueerd en deze vormt een index van de relatieve prijzen van elk van de items.
De Unity-sum-gain-techniek: een veelvoorkomend probleem bij het lanceren van nieuwe producten is een van de beslissingen nemen over welke opties en hoeveel opties men aanbiedt. Een bedrijf wil vaak tegemoet komen aan de behoeften van zoveel mogelijk marktsegmenten, maar moet er ook voor zorgen dat het segment groot genoeg is om winst te maken. Een manier om de opties te evalueren die waarschijnlijk succesvol zullen zijn, is de eenheid-som-winstaanpak.
De schalingstechniek met schaal 1-opbrengst wordt gebruikt om te bepalen welke productopties waarschijnlijk het meest succesvol zijn in de markt. In deze techniek bieden onderzoekers respondenten een lijst met functies die kunnen worden aangeboden als productopties. Elke optie wordt vermeld met zijn extra retailkosten. De onderzoeker observeert hoe de respondent bij de productopties kiest op basis van een beperkte hoeveelheid middelen die hij aan de optionele itemvermeldingen kan toewijzen. Deze schaaltechniek wordt gebruikt om de voorkeuren van de consument bij een gegeven reeks opties te bepalen.